رواية ورد الصعيد الفصل السابع 7 بقلم نور شريف
اه سليم مش بيخلف،ونا مش حامل انا قولت اكده عشان ارجع ليه من تاني؟؟
مين قالك ان سليم مش بيخلف يا ورد؟
اه يا ادهم سليم مش بيخلف قالتها ورد بحزن:
عرفت انه كان عامل حادثه قصرت علي الخلف؟
ادهم غمض عنيه بضيق:و لسه عايشة معاه
اه عشان بحبه، انت عارف كويس ان انا وسليم بنحب بعض ازي وان مهما نبعد بيبقي بسبب حاجة، انا عايزه اقابل سليم؟؟
سليم ابتسم بفرحة:وحشتيني..
ورد قعدت علي الكرسي وحضنت ايديه وباستها عايز تموت وتسبني ليه مقولتش علي الخبر ده يا سليم، اكتشف لم تبعد عني مش قولتلي مش هيفرق بنا غير موتنا سوه صح..
سليم قرب منها ومسح دموعها وانفجر في البكاء:
غصب عني يا ورد، مش هستحمل نظرتك ليا لما تبقي مراتي وتعبك وحزنك عليا استحمل مرضي، ولا استحمل دمعه منك عليا، سامحيني..
عشان اعرف كل تحركاتها وهي عايزه اي مني، اخوي ادهم مش سهل زيه زي رزان اهم حاجه فلوس ابوي انتي الي هتحفظي عليها لو حصل ليا حاجة، ورق البيت ممنوع حد يعرف مكانه فاهمه.. ؟
ورد بحزن:بعيد الشر عليك والمرض ده ملوش علاج؟
معرفش يا ورد الدكتور بيقول انه كل ما بيستقصل الورم بيرجع كان معملتش حاجه قبل اكده؟؟
مبقتش فاهم حاجة يا ورد انا عايزك تشتغلي مع ادهم..
فاجاة ادهم دخل عليهم بخبث:حمدلله علي سلامتك يا اخوي؟؟
ورد بلعت ريقها وبصت لي سليم بتوتر:
معقول يكون سمعنا..
ادهم:ليه طلقت ورد قدام بتحبها..
عشان خايف عليها منك؟؟
يتبعععع
