رواية بنت الصعيد الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم رودينا احمد
ودخلت توليب وفى ايديها صينيه وعليها شربات
ابو توليب/ها قولتى اى
وكستت وبصت بكسوف
عز بتسرع/السكوت علامه الرضا ولا اى ياعمى
ابو توليب بضحك/صح يبنى
عز /اذا كان كده نكتب الكتاب بقا
حمزه بضربه خفيفه
ابو توليب بضحك /لا يبنى مش كده انهارده قرايه الفاتحه والشهر الجاى ان شاءالله كتب الكتاب
عز/بعد اذنك يعمى ينفع نخليها الاسبوع الجاى انا بقول والله عشان اعرف انزل معاها نخرج كده
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وبعد اسبوع من الانشغالات بعض الناس وبعض الناس مستعجله على لقاء احبتها وحان الوقت
وراحوا بيت توليب وكان حمزه وعز وصابحه
وطلعوا وجابو المأذون وكتبوا الكتاب وعز استأذن والد توليب انه ياخدها ويخرج
عز/انا حاسس انى طاير مش مصدق انك بقيتى معايا
عز/بومه بومه يعنى
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد 10سنوات فى قصر كبير كان فى طفله صغيره بتجرى وراحت تشد فى رجل واحد واقف بيشوى
/باباى سيف ضربنى عشان لعبت مع ذياد
جورى عندها6سنين اخوها قُصى عنده 8سنين وعدى عنده 4سنين
حمزه/هو ماله ومالك ما تشوف عيالك يعم عز
عز/ملهم عيالى يا اخويا قمرات كده
حمزه/ابعد ابنك عن بنتك ياخويا
سيف طفل صغنن عنده 7 سنين واخته ريتال عندها 4سنين دول عيال عز
وبصوا لقوا لقوا قصى بيضرب سيف وحمزه شاله من عليه بالعافيه حمزه/اى ياحبيبى بتضربه ليه
قصى /عشان ميضربش اختى تانى
وجم اتنين ستات حوامل وشايلين اكل وبيرصوه على السفره
صابحه/مش يلا بقا عشان ناكل
توليب /والله عندك حق لحسن انا تعبت وجوعت
عز/لا نتصور الاول
توليب /وماله نتصور يالا
