رواية بنت الصعيد الفصل الرابع والعشرون 24 بقلم رودينا احمد
ودخلت توليب وفى ايديها صينيه وعليها شربات
ابو توليب/ها قولتى اى
وكستت وبصت بكسوف
عز بتسرع/السكوت علامه الرضا ولا اى ياعمى
ابو توليب بضحك/صح يبنى
عز /اذا كان كده نكتب الكتاب بقا
حمزه بضربه خفيفه
ابو توليب بضحك /لا يبنى مش كده انهارده قرايه الفاتحه والشهر الجاى ان شاءالله كتب الكتاب
عز/بعد اذنك يعمى ينفع نخليها الاسبوع الجاى انا بقول والله عشان اعرف انزل معاها نخرج كده
وبعد مناهده طويله ابو توليب وافق
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وبعد اسبوع من الانشغالات بعض الناس وبعض الناس مستعجله على لقاء احبتها وحان الوقت
وطلعوا وجابو المأذون وكتبوا الكتاب وعز استأذن والد توليب انه ياخدها ويخرج
عز/انا حاسس انى طاير مش مصدق انك بقيتى معايا
توليب/وانا كمان
عز/بومه بومه يعنى
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
بعد 10سنوات فى قصر كبير كان فى طفله صغيره بتجرى وراحت تشد فى رجل واحد واقف بيشوى
/باباى سيف ضربنى عشان لعبت مع ذياد
جورى عندها6سنين اخوها قُصى عنده 8سنين وعدى عنده 4سنين
دول عيال حمزه
حمزه/هو ماله ومالك ما تشوف عيالك يعم عز
حمزه/ابعد ابنك عن بنتك ياخويا
سيف طفل صغنن عنده 7 سنين واخته ريتال عندها 4سنين دول عيال عز
وبصوا لقوا لقوا قصى بيضرب سيف وحمزه شاله من عليه بالعافيه حمزه/اى ياحبيبى بتضربه ليه
قصى /عشان ميضربش اختى تانى
عز/اتفضل ياسيدى اهو عيالك واخدين حقهم اول باول🙂
وجم اتنين ستات حوامل وشايلين اكل وبيرصوه على السفره
صابحه/مش يلا بقا عشان ناكل
توليب /والله عندك حق لحسن انا تعبت وجوعت
عز/لا نتصور الاول
توليب /وماله نتصور يالا
